Op mij 15de verjaardag kreeg ik mijn eerste fototoestel.
Maar de “6x9 -120” filmrolletjes waren erg duur, en ik moest spaarzaam zijn met het nemen van kiekjes. Dit toestel is spijtig genoeg spoorloos…
Later werd het kleinbeeld. De kleurenwereld was voor mij een openbaring, maar ik bleef in de ban van zwart/wit fotografie… Mijn “DOKA” was mijn toverkamer.
Sinds 2005 ben ik, na lang aarzelen (zoals zoveel) overgestapt naar de digitale fotografie, in het begin vooral een kwestie van “mee te zijn” met de moderne tijd.
Vooral de “ schoonheid” van de dingen boeit me, zowel in de natuur als in de dierenwereld. Maar het zijn vooral mensen, en in het bijzonder vreemde volkeren en afgelegen stammen in hun primitieve natuurlijke habitat, die me het meest fascineren.